چرا باید بعد از ورزش غذا خورد؟
ایسنا/ تامین مواد مورد نیاز بدن بعد از ورزش بسیار مهم است. بدن به هنگام ورزش از پروتئین و کربوهیدرات خالی می‌شود. در صورتی که نخوردن غذا بعد از ورزش به یک عادت تبدیل شود، بدن آمادگی جسمانی لازم را پیدا نمی‌کند.
مدیر این تحقیقات می‌گوید: بعضی افراد ممکن است بعد از ورزش تنها احساس خستگی کنند و بعضی ممکن است به دلیل پایین آمدن قند خون احساس بی‌حالی کنند. ما معتقد هستیم که اگر مواد مورد نیاز بدن بعد از ورزش تامین نشود، بدن آسیب می‌بیند.
این اتفاق مخصوصا بعد از ورزش‌هایی که بر روی عضلات انجام می‌شوند، می‌افتد، زیرا عضلات دچار پارگی‌های کوچک می‌شوند و نیاز به بازسازی دارند. غذا همچنین حاوی الکترولیت و مواد معدنی است.
در صورتی که به هنگام ورزش عرق کنید، الکترولیت‌ها در بدن کاهش می‌یابند و خوردن غذا بعد از ورزش می‌تواند کمک کننده باشد.
در بعضی موارد خاص کمبود الکترولیت در بدن باعث ایجاد اختلال در ضربان قلب می‌شود و ضربان قلب را نامنظم می‌کند.
خوردن آب یکی از مواد مهمی است که ورزشکاران باید به یاد داشته باشند. کاهش مایعات بدن می‌تواند تاثیرات بسیار بدی بر سلامت بگذارد. خوردن غذای مناسب و آب کافی جزو برنامه ورزشی سالم هستند و باید به این موارد توجه شود.
—
ورزش به تمامی گونه‌های فعالیت فیزیکی بدن گفته می‌شود که شرکت کنندگان آن می‌توانند به صورت منظم و سازمان یافته یا گاه به گاه در آن شرکت کنند و از آن برای بهبود تناسب اندامشان یا فراهم آوردن سرگرمی و تفریح بهره ببرند. ورزش می‌تواند به صورت رقابتی برگزار شود که در این صورت باید بر پایهٔ رشته قوانینی که مورد توافق همگان است، یک یا چند برنده در آن مشخص گردد که در این‌گونه ورزش‌ها شرکت کنندگان باید درجه‌ای از توانمندیهای مربوط به آن رشته به ویژه در رده‌های بالاتر را دارا باشند. هم اکنون با در نظر گرفتن ورزش‌های تک نفره، صدها رشتهٔ ورزشی وجود دارد. ورزش‌های گروهی می‌تواند افراد را در قالب دو یا چند گروه دسته‌بندی کند و تیم‌ها با هم رقابت کنند. گونه‌هایی از فعالیت‌های غیر فیزیکی وجود دارد که گاهی آن‌ها را به ورزش نسبت می‌دهند؛ برای نمونه می‌توان به ورق‌بازی و بازی‌های تخته‌ای و فکری اشاره کرد.
تعریف ورزش به هدف و منظور از انجام آن بستگی دارد:
برای نمونه رقابت‌های شنا که در برابر هزاران نفر در یک استخر سرپوشیده ویژه مسابقات انجام می‌گیرد یک گونه از ورزش به‌شمار می‌رود در حالی که شنا در یک استخر معمولی یا در دریا یک تفریح شمرده می‌شود. رشته‌های فراوانی در ورزش وجود دارند و مردم زمان و هزینه زیادی را چه به عنوان شرکت کننده و چه به عنوان تماشاگر صرف ورزش می‌کنند. ورزش و ورزش کردن طی سالیان طولانی از قالب یک تفریح و سرگرمی به قالب یک حرفه و فعالیت درآمده‌است و تعداد بیشماری از ورزشکاران حرفه‌ای در سراسر جهان از طریق ورزش به ثروت رسیده‌اند. این یکی دیگر از ویژگی‌های ورزش به‌شمار می‌آید. امروزه ورزش زنان نیز جایگاه ویژه‌ای در مجامع بین‌المللی پیدا کرده‌است.
واژهٔ ورزش که از دیرباز معنای تمرین و ممارست داشت به هنگام تصویب «قانون ورزش اجباری در مدارس» در ۱۶ شهریور ماه ۱۳۰۶ خورشیدی به‌طور رسمی به معنای امروزی وارد قاموس واژگان دولتی ایران شده‌است. توسعهٔ ورزش‌ها با توجه به گذشتهٔ کامل آن‌ها، مطالب مهمی را دربارهٔ دگرگونی‌های اجتماعی و دگرگونی‌های خود ورزش‌ها آشکار می‌نمایند.