فواید نعناع پونهپونه - نعناع

فواید پونه / پونه آنتی بیوتیک طبیعی

شفاطب/ طبیعت پونه گرم و نشاط آور است. پونه کوهی بسیار مُعطّر و سرشار از یُد و مواد معدنی است. در این گیاه مواد چربی و قند تانن و فنول وجود دارد عطر مطبوع آن به علت وجود اسانسی به نام سیمن می باشد که از اویشن و اکالیپتوس وزیره هم به دست می آید.

خواص پونه
* حافظه سالمندان را تقویت می کند. برگ های آن بادشکن و ضدنفخ است و برای تحریک غدد بزاقی و شیره معده، غذا را به سهولت هضم می کند و اشتهاآور خوبی است. جویدن آن در رفع بوی بد دهان موثر است و به دلیل دارا بودن ترکیبات ضدباکتریایی، دارویی فوق العاده برای رفع عفونت های تناسلی، ادراری و گلودردهای چرکین بوده و مانند آنتی بیوتیک عمل می کند. تانن آن ماده ای قوی و ضد اسهال است و مصرف زیاد آن موجب یبوست می شود. این گیاه برای درمان استفراغ و دل پیچه نیز مفید است.

* جوشانده گرم آن قاعده آور است.

* اسانس آن معطر محرک و مقوی و برای قطع اسهال و تسکین درد های حاد و پشت سر هم شکم نافع است دم کرده آن برای زکام،یرقان، سرفه، درد گلو و استسقا اثر مفید دارد، زیرا مدر است.

* از این اسانس زرد مایل به سبز معطر و مطبوع برای معطر کردن انواعی از صابونها و بعضی لیکورها استفاده می گردد و از برگهای خشک آن به عناون ادویه در انواع غذاهای گوشتی و سوپ ها مصرف می گردد. مقدار خوراک پونه کوهی به صورت دم کرده ۲۰-۱۰ گرم سرشاخه گل دار گیاه برای تهیه ۴-۳ فنجان دم کرده کافی است نوع دیگر آن این است که در حدود ۵۰ گرم از پونه کوهی در ۱۰۰۰ گرم یرکه انگور قرمز مدت یک هفته خیس می کنند و پس از آن بعد از هر غذا یک لیون کوجک از آن را می خورند از اسانس پونه کوهی به صورت پماد برای ضد عفونی کردن زخم ها استفاده می شود . بعلاوه برایتسکین روماتیسم و دندان درد و گوش درد نیز استعمال موضعی آن مصرف دارد. در چین جوشانده گیاه را که با گیاه بارهنگ پخته شده باشد برای معالجه آفتاب زدگی می خورند. در هند و چین از گیاه به عناون تنیک و مهیج و برای معالجه سل و ناراحتی های کبد ضعف مفرط و عقیم بودن مصرف می شود.

* سرخپوستان آمریکایی، چای پونه را برای درمان دردهای ناشی از گرفتگی عضلات و همچنین مداوای سرماخوردگی مینوشیدند. در انگلستان نیز چای پونه یک شیوه ی درمانی سنتی خانگی برای سرماخوردگی و زکام بوده است. پونه تعریق را در بدن تحریک میکند و به همین سبب یک درمان موثر برای سرماخوردگی است.

* در ‌آشپزی، از پونه برای عطر و مزه دادن به فرنی و همچنین تهیه سس استفاده میشده است، ولی امروزه به علت طعم تند، از پونه استفاده غذایی نمیشود.

* جویدن نعناع و پونه برای بر طرف کردن سکسکه مفید است و ضد تشنج و آرام کننده اعصاب است به درمان اسهال و بیماریهای روده ای کمک می کند همچنین حاوی مقدار زیادی ویتامینA , B , است.

* پونه کوهی از بهترین گیاهان تقویت کننده بشمار می رود مصرف پونه کوهی کار روده ها را منظم می کند درد معده و بی اشتهایی را تسکین می دهد و برای ناراحتی های کبدی بسیار موثر است دم کرده پونه برای اسهال های باسیلی و همچنین ناراحتی های عصبی اختلالات گوارشی مفید و موثر است دم کرده پونه تقویت کننده خوبی است اگر گاهی پس از صرف غذا در معده احساس سنگینی نمودید و یا غذا را ترش کردید و یا به کلی ناراحت شدید می توانید از این دم کرده استفاده کنید.

* پونه در موارد سوء هاضمه، عفونت‌های مجاری تنفسی، کورک وآبسه، سرفه، نزلههای مزمن، آسم مرطوب، زردی، درد گلو، دردهای عصبی، آب‌آوردن انساج، ضدعفونی کننده، خلط‌آور، ضد تشنج، استسقاء به‌کار می‌رود.

احتیاط:
مصرف زیاد پونه معده را به سوزش می آورد. پونه به دلیل ویتامین C بالا برای تقویت لثه ها نیز موثر است. بخور آن برای درمان سینوزیت عفونی بسیار مفید و چای آن برای اسپاسم (گرفتگی) عضلات خاصیت دارد. عرق پونه خلط آور، قابض و بازکننده عروق است و اسانس آن به دلیل دارا بودن «مانتول» خاصیت بی حسی موضعی دارد و ضدعفونی کننده محیط است. پونه یک انگل زدای قوی است و اگر آن را با عسل بخورید، برای رفع کرم روده نیز موثر است. این گیاه موش، مار و حشرات موذی را فراری می دهد و مرهم آن، تحریکات پوستی مثل گزش حشرات و ضرب دیدگی را بهبود می بخشد. مهم ترین و بارزترین ویژگی پونه کلسیم بالای آن است. این روزها بیشتر پزشکان، مصرف پونه را به خانم های یائسه و افرادی که دچار پوکی استخوان هستند و همچنین کودکان در حال رشد توصیه می کنند. بنابراین کسانی که تمایلی به مصرف شیر ندارند، بهتر است ماست و دوغ را با پونه میل کنند.

زنان باردار پونه نخورند
مصرف زیاد پونه برای زنان باردار مضر است. چراکه می تواند ماهیچه های رحم را منقبض کرده و سبب سقط جنین شود. این گیاه به تشدید سردرد کمک کرده و فشار خون و پمپاژ قلب را شدت می بخشد. مقدار زیاد آن موجب تشنج شده و برای معده و کلیه مضر است.

By شرکت ناسار - تجارت با عراق

دکتر حبیب کشاورز عضو هیأت علمی دانشگاه سمنان - گروه زبان و ادبیات عربی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *