پفیوز (پفیوس) به چه معناست
پفیوز به چه معناست – معنای فحش پفیوس
پفیوس یا پفیوز در زبان فارسی دشنام و به معنای مرد بی غیرت است اما ظاهرا در ترکی با وجود این که فحش محسوب می شود معنای رکیکی ندارد. ریشه این اصطلاح ترکی است. با توجه به برداشت عامه بهتر است از این واژ] در تعاملات روزانه استفاده نکنیم
در تداول عوام، سست و ضعیف و بیکاره. پَه پَه. پخمه. چلمن
به معنای پست فطرت و انسان رذل بوده و یک نوع ناسزا
در زبان عامیانه به کسی گویند که در مراسم نوشیدن باده و شراب و عرق، عرق نمیخورد اما مزه‌ی عرق خوران را میخورد.
بی‌غیرت، بی‌صفت، دیوث.
پفیوز به باور عامیانه که نه، بر اساس تحقیقات و نشانه‌ها، یک فحش رکیک محسوب نمی‌شود پفیوز کلمه ای آذری است که و در فرهنگ لغات به افرادی با صفت چلمن – پخمه – ضعیف و نا توان –و بیکاره -– سست – په په و بی دوام و نا پایدار – بی معنی – تنبل – نرم و ملایم – ساده لوح – بی عرضه -– پست فطرت –انسان رذال – بی غیرت – بی صفت – بز دل است یعنی یعنی به خود می‌نازد، بی‌آنکه شایسته باشد درباره «پفیوز» این واژه، سال‌ها در فارسی توسط مردمی به کار برده می‌شود. این واژه به گان از«بدبوزه» ستانده شده است. این سخنی است در«خارداشت» و«نکوهش» کسی که برخویش می‌نازد و دیگران را«خوار» می‌دارد . منشا ناسزای «پفیوز» در زبان آذری است. این ناسزا به نظر می‌رسد ابتدا به عنوان متلک بوده بعد به توهین و فحش نزدیک شده است. یعنی آدمی که با اهداف عمومی یک جمع همراه نیست ولی مثل یک انگل از مزایایش بهرمند می‌شود بد بوزه» یا زشت پوزه یا زشت دهان را معنایی برگرفته از عبارت«پفیوز» است . هنگامی که می‌خواهند کسی را خار بدارند از این واژه بهره می‌برند. یعنی کسی که دهانی زشت دارد حتما یوزپلنگ آسیایی – ایرانی را دیده‌اید. گربه‌ای ترسو، ظریف و چابک که رد اشک سیاهش با خال‌های تو پر از گربه سان دیگر متمایزش می‌کند. اندام ظریف و ورزیده، این‌گونه را سریع‌ترین و قوی‌ترین شکارچی حیات وحش کرده اما کنجکاوی عجیب، حساسیت شدید و استرس زیاد، یوز را جزو ترسوترینِ گونه‌های روی زمین قرار داده است. تا جایی که به گفته یک جانورشناس ایرانی؛ ناسزای «پفیوز» به یوزپلنگ، بیش از هر گونه‌ای دیگر قابلیتِ اطلاق دارد یوز وقتی با حادثه‌ای غیرطبیعی مواجه می‌شود، چنان می‌ترسد که بدنش پف می‌کند و ضربان قلبش بالا می‌رود و شدیدا دچار استرس می‌شود. برخلاف اغلب گونه‌ها وقتی بچه‌هایش در خطر است، هرگز ریسک نمی‌کند و از مهلکه فرار می‌کند. هر جانوری در برخورد با مهاجم در زمان بچه‌داری پرخاشگر است و حمله می‌کند اما یوز به‌طور غریزی گم می‌شود.» این در حالی است که پلنگ، نه می‌ترسد و نه فرار می‌کند. پلنگ«پفیوز» نیست.
منبع: وبلاگ تکیه بر ابر
—
عبارت ” پفیوز “.
افراد بی حال و بی عرضه و ترسو را که از وجود آنها کاری ساخته نیست پفیوز می گویند.به علاوه اشخاص جبون و ترسویی را که در مقام تهدید بر آیند ولی تهدید آنها ریشه و اساسی نداشته به اصطلاح معروف بلوف و تو خالی باشد نیز در اصطلاح عوام پفیوز می گویند.
پفیوز لغت مرکب است و از دو واژه ی پف و یوز ترکیب شده است.یوز حیوان درنده ی معروفی است که از گربه بزرگتر و از پلنگ کوچکتر است.در سرعت و چالاکی و تیز پایی سرآمد حیوانات جنگل به شمار می آید.یوز نسبت به حیوانات ضعیفتر خیلی بد جنس و موذی است ولی چون در مقابل دشمن قویتر قرار گیرد و احساس خطر کند خود را پشت حفاظی می رساند و برای تهدید و ترساندن دشمن مرتبا پف می کند به خیال آنکه دشمن از پف او می ترسد و دور می شود در حالی که پف یوز کمترین اثری در روحیه ی دشمن ندارد و قویا به تعقیب یوز می پردازد.پس از آنکه یوز اهلی شد و شکارچیان از عمل پف کردنش در مقابل دشمن قویتر آگاهی حاصل کردند اصطلاح پفیوز به صورت ضرب المثل در آمد و از آن در موارد ضعف و ترس و بی حالی و تهدید های توخالی استشهاد و تمثیل شده است.فقط نکته ی قابل تذکر این است که اصطلاح پفیوز با تمهید مقدمه ی بالا به این صورت که تلفظ می شود صحیح نیست و باید حرف ف در واژه ی پف را مکسور کرد تا معنی و مفهوم مورد نظر را افاده کند. در هر صورت آنچه در این مقاله آمد نقل قول از شخصیتی موثق و صاحب نظر است.انتظار می رود چنانچه خوانندگان محترم اطلاعات بیشتری در این زمینه داشته باشند مرقوم نمایند.
ریشه های تاریخی امثال و حکم ج۱.
تالیف: مهدی پرتوی املی.
طاهریان.فروردین ماه ۹۷با تلخیص.
پفیوز (پفیوس) به چه معناست
وجود کلمه ی پفیوز یا واژه مشابه آن نمی تواند دلیل قانع کننده ای برای آذری دانستن این واژه شود کما اینکه واژگانی نیز در زبان فارسی هستند که بیگانه هستند درباره ریشه کلمه پفیوز نیز اشتباه نظر داده آید یوز منظور یوزپلنگ نیست بلکه چراغی بوده که به تیر و پایه می بستند و مسئول پف کردن به آنها پفیوز گفته می شده که معنی خود بزرگ پندار و بیکار بعداً به خود گرفته