چکیده پایان نامه و مقالهچکیده پایان نامه و مقاله

راهنمای نوشتن چکیده مقاله

چکیده بخش مهمی از مقاله است که خواننده را در نگاه نخست با موضوع، هدف، روش و یافته‌های پژوهش آشنا می‌سازد. به همین دلیل باید خلاصه‌ای روشن، دقیق و منسجم از کل مقاله باشد و بدون نیاز به مراجعه به متن اصلی، پیام اصلی پژوهش را منتقل کند. معمولاً چکیده بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ کلمه نوشته می‌شود و بهتر است در یک پاراگراف واحد باشد.

عناصر اصلی چکیده عبارت‌اند از:

  1. زمینه و ضرورت پژوهش (Background):
    ابتدا باید مسئله یا موضوع اصلی معرفی شود. این بخش توضیح می‌دهد که چرا تحقیق انجام شده و چه خلأ یا اهمیتی دارد. توصیه می‌شود در یک یا دو جمله کوتاه بیان شود.
  2. هدف پژوهش (Objective):
    پس از طرح مسئله، هدف یا پرسش اصلی تحقیق ذکر می‌شود. این بخش باید دقیق، شفاف و بدون کلی‌گویی نوشته شود.
  3. روش تحقیق (Method):
    در چند جمله به روش به‌کاررفته اشاره کنید: نوع پژوهش (توصیفی، تحلیلی، آزمایشی و …)، جامعه یا داده‌ها، ابزار گردآوری و شیوه تحلیل. از پرداختن به جزئیات غیرضروری پرهیز کنید.
  4. یافته‌ها (Results):
    مهم‌ترین یافته‌ها یا نتایج باید به‌صورت روشن و عینی مطرح شوند. این قسمت قلب چکیده است و نباید با عباراتی مبهم مانند «نتایج جالبی به دست آمد» نوشته شود. اعداد، درصدها یا نکات کلیدی می‌توانند ذکر شوند.
  5. نتیجه‌گیری و پیامدها (Conclusion):
    در پایان، نتیجه‌گیری کلی و کاربرد یا اهمیت یافته‌ها بیان می‌شود. بهتر است نشان داده شود که این پژوهش چه سهمی در توسعه دانش یا حل مسئله دارد.

نکات نگارشی مهم:

  • از جملات کوتاه و ساده استفاده کنید.
  • افعال باید در زمان گذشته (برای روش و نتایج) و زمان حال (برای نتیجه‌گیری) باشند.
  • از ارجاع‌دهی، نقل‌قول مستقیم و توضیحات اضافی خودداری کنید.
  • کلمات کلیدی پس از چکیده و به ترتیب از عام به خاص آورده شوند.

با رعایت این اصول، چکیده شما به‌عنوان ویترین مقاله جذاب، دقیق و قابل فهم خواهد بود.


یک چکیده با رعایت نکات فوق

عنوان مقاله

تصویر شراب در شعر ابونواس: تحلیلی از مضامین و کارکردهای ادبی

چکیده

شعر عربی در عصر عباسی شاهد تحولات چشمگیری در مضمون و سبک بود و یکی از مهم‌ترین جلوه‌های آن، حضور پررنگ مضامین خمریه در آثار شاعران این دوره است. ابونواس، شاعر برجسته عباسی، به دلیل پرداخت گسترده به موضوع شراب و مضامین مرتبط با آن، جایگاه ویژه‌ای در این حوزه دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی تصویر شراب در شعر ابونواس و تحلیل کارکردهای ادبی و اجتماعی آن است. این مطالعه به روش تحلیلی ـ توصیفی انجام شده و بر پایه نمونه‌ای از اشعار خمریه او صورت گرفته است. یافته‌ها نشان می‌دهد که ابونواس با بهره‌گیری از زبان تصویری و استعاری، شراب را نه صرفاً به‌عنوان مایعی نوشیدنی، بلکه به‌عنوان نمادی از رهایی، لذت و اعتراض به قیود سنتی معرفی می‌کند. او با استفاده از تصاویر حسی، توصیف دقیق رنگ، بو و طعم شراب و نیز ترکیب آن با عناصر طبیعت، فضایی سرشار از نشاط و زندگی خلق می‌کند. افزون بر این، مضامین خمریه در اشعار او حامل نوعی کنش اجتماعی است که هنجارشکنی شاعر و رویارویی او با فرهنگ رسمی و دینی زمانه را بازتاب می‌دهد. نتیجه‌گیری کلی پژوهش آن است که تصویر شراب در شعر ابونواس فراتر از جنبه‌های توصیفی و هنری است و به سطحی از نقد اجتماعی و بیان فردیت شاعر ارتقا می‌یابد. این یافته‌ها نشان می‌دهد که خمریات ابونواس نقشی اساسی در شکل‌گیری سبک خاص او و در تحول شعر عباسی ایفا کرده است.

کلمات کلیدی

ابونواس؛ شعر عباسی؛ خمریات؛ تصویر شراب؛ نقد اجتماعی

نگارش چکیده پایان نامه

By شرکت ناسار - تجارت با عراق

دکتر حبیب کشاورز عضو هیأت علمی دانشگاه سمنان - گروه زبان و ادبیات عربی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *