آموزش زبان فارسی
ویدئو آموزش زبان فارسی مقدماتی
اعداد و حروف و …
همچنین بخوانید : داستان کوتاه صوتی به زبان فارسی
زبان فارسی:
زبان پارسی با اینکه یکی از ارکان اصلی هویت ایرانی است و بهعنوان زبان ملی و رسمی ایران شناخته شدهاست، ولی هویتی بسیار فراتر از فلات ایران دارد.[۲۲][۲۳] و به همین دلیل عصر ارتباطات و دهکده جهانی آن را آسیبپذیر نمیکند.[۲۴] فارسی از حدود سال ۱۰۰۰ میلادی تا ۱۸۰۰، زبان میانجی بخش بزرگی از غرب و جنوب آسیا بود.[۲۵] به عنوان نمونه پیش از استعمار هند به وسیلهٔ انگلیس، در زمان حکومت گورکانیان در هند، که ادامه دهنده پادشاهی تیموریان در هند بودند، فارسی، زبان رسمی این پادشاهی گسترده بود.[۲۶] یا نقل میکنند زمانی که شاه اسماعیل صفوی در ابتدای یکی از جنگهای خود قطعه شعری به زبان ترکی آذربایجانی برای پادشاه عثمانی فرستاد، پادشاه عثمانی شعری فارسی را در پاسخ او، برای شاه اسماعیل پس فرستاد.[۲۷] زبان فارسی جدا از اینکه زبان اصلی یا زبان دوم مردم سرزمین ایران با قومیتهای گوناگون بودهاست، نفوذ بسیاری در کشورهای همسایه خود همچون هند و عثمانی داشتهاست؛ و در دوره پادشاهی گورکانیان زبان فارسی در هندوستان زبان رسمی اداری و نظامی بودهاست و در کنار نفوذ زبان فارسی، نفوذ فرهنگ ایرانی هم در فرهنگهای دیگر دیده میشود و برای نمونه در پادشاهی گورکانیان در کنار دین اسلام، فرهنگ ایرانی جزو سرلوحههای فرهنگیشان بودهاست.[۲۸][۲۹]
گرچه فارسی اکنون زبان رسمی پاکستان نیست، پیش از استعمار انگلیس و در زمان امپراتوری گورکانی (به فرمان اکبرشاه)، زبان رسمی و فرهنگی شبهقاره هند بودهاست. زبان رسمی کنونی پاکستان (اردو)، که «اسلامیشدهٔ» زبان هندی است، بسیار تحت تأثیر فارسی بودهاست و واژههای فارسی بسیاری دارد. بهطوریکه همهٔ واژگان سرود ملی پاکستان به جز یک حرف اضافه از واژههای مشترک با زبان فارسی تشکیل شدهاست.[۳۰] حتی برخی واژگان در زبان اردو، فارسی ماندهاند در حالی که در فارسی ایران، عربی آنها استفاده میشود.
زبان فارسی پس از عربی، زبان دوم اسلام است و امروزه هم گروندگان به اسلام در چین و دیگر نقاط آسیا فارسی را بهعنوان زبان دوم متون اسلامی پس از عربی میآموزند.[۳۱] با اینحال ریچارد نلسون فرای، استاد بازنشسته دانشگاه هاروارد باور دارد که «… عربها دیگر نقش ایران و زبان فارسی را در شکلگیری فرهنگ اسلامی درک نمیکنند. شاید آنان آرزو دارند که گذشته را فراموش کنند، ولی با این کار آنها ریشههای معنوی، اخلاقی و فرهنگی خودشان را پاک میکنند.»[۳۲][۳۳]
در سال ۱۸۷۲ در نشست ادیبان و زبانشناسان اروپایی در برلین، زبانهای یونانی، فارسی، لاتین و سانسکریت به عنوان زبانهای کلاسیک جهان برگزیده شدند. بر پایهٔ تعریف، زبانی کلاسیک بهشمار میآید که یکم، باستانی باشد، دوم، ادبیات غنی داشته باشد و سوم در آخرین هزارهٔ عمر خود تغییرات اندکی کرده باشد.[۸]
هاینتس وندت (Heinz Wendt) دانشمند آلمانی در کتاب خود با نام زبانها (sprachen) که در آن ساختمان یکایک زبانهای جهان را بازگو کردهاست دربارهٔ زبان فارسی میگوید: «زبان فارسی با برخورداری از دستگاه آوایی متقارن و موزون دارای مزایای یک ساختمان ساده و کارآمد است که بینظمی و پیچیدگیهای هر زبان را که از دوران پیشین بر جای میماند به سود کاربرد عملی آن کنار گذاشتهاست. یک مزیت دیگر این زبان ترتیب تحلیلی و دوسا است که دارای تکاملی کمنظیر میباشد. این زبان میتواند بعنوان نمونهای برای یک زبان بینالمللی (جهانی) بکار رود.»[۳۴]هارولد والتر بیلی خاور شناس و ایرانشناس نامدار بریتانیایی و رییس انجمن واژه شناسی انگلستان پیرامون اثر ریشه ای و گسترده زبان های ایرانی و پارسی باستان در زبان های امروز اروپا و زبان انگلیسی در کتاب میراث ایران و رساله زبان فارسی بیان نمودهː «امروزه اگر یک دانشجوی انگلیسی بخواهد زبان مادری خود را بشناسد باید اطلاعاتی از کتیبه های پارسی باستان بدست آورد.»