ترجمه تابوهای زبانی

تابوهای زبانی

زبانِ تابو (تابوهای زبانی) همیشه توجه را به خود جلب می‌کند؛ هرچند طی سال‌ها این موضوع چندان مورد توجه دانشگاهیان واقع نشده بود؛ اما خوشبختانه، این نگاه تغییر کرده است؛ چراکه پژوهشگران دریافته‌اند تمام جنبه‌های زبان دارای پتانسیل متفاوت برای نشان دادن واقعیت‌های مهمی از یک فرد هستند در مورد اینکه که هستیم و ذهن مان چگونه کار می‌کند. کتاب جدیدی از روانشناس شناختی بنجامین ک. برگن به زبان عامیانه به رشته تحریر درآمده که می‌تواند مجموعه‌ای از چیزهای جالب و سرگرم‌ کننده را که ممکن است در رابطه با کلمات ناپسند درک نکنیم، نشان می‌دهد. در این کتاب به پنج واقعیت شگفت‌انگیز در مورد فحش اشاره شده است. بنجامین کی برگن؛ یک استاد علوم شناختی در دانشگاه کالیفرنیا، سن دیه‌گوست که در زمینه زبان‌شناختی پژوهش‌های مختلفی را انجام داده است. او همچنین مقالاتی در Wired، Scientific American، Psychology Today، The Guardianو … منتشر کرده است. او هم‌اکنون در سن‌دیه‌گو زندگی می‌کند. از وی تاکنون سه کتاب منتشر شده که در ادامه بخش‌هایی از کتاب what the F را مرور می‌کنیم.

۱. بعضی از زبان‌ها، واژه‌های توهین‌آمیز نداشته‌اند
برگن اشاره می‌کند که اگرچه در کشوری مثل ژاپن روش‌هایی برای توهین به دیگران و همچنین کلماتی درخصوص جنسیت و اسکاتولوژیک، وجود دارد که فرد می‌‌تواند از آنها به عنوان کلمات سوگند استفاده کند؛ اما این واژه ها حداقلی‌ست. به‌همین‌‌‌دلیل است که Ichiro Suzuki؛ بازیکن بیس‌بال، که در لیگ حرفه‌ای انگلیس و اسپانیا بازی می‌کرد، در مصاحبه‌ای گفت که «زبان‌های غربی به من اجازه می‌دهند چیزهایی را بگویم که من نمی‌توانم بگویم».
۲. ادبیات فحاشی از گرامر مرسوم ادبی پیروی نمی‌کند
گاه جملاتی که به‌عنوان فحش یا توهین و تحقیر استفاده می‌شوند، به‌شکلی خلاصه ادا شده و بر زبان می‌آیند که ساختار دستور زبان را به‌هم می‌ریزند و گاه نیز بخشی از جمله پس‌وپیش‌ یا حذف می‌شود. به همین جهت است که این عبارات در زمره ادبیات کوچه و خیابان قرار می‌گیرند و با قواعد جمله‌بندی ادبی ساخته نمی‌شوند؛ مانند «لعنت» که در واقع نه یک کلمه، بلکه یک جمله کوتاه‌شده است.
۳. استفاده ابزاری توهین‌آمیز از اسامی حیوانات‌
امروزه استفاده متفاوت از اسامی حیوانات در فرهنگ‌های مختلف بسیار رایج است و به‌عبارت دیگر، اسامی حیوانات یکی‌از قدیمی‌ترین‌ انواع فحش‌ها به‌شمار می‌روند؛ همچنان‌که حیواناتی همچون گاو، گوسفند، خر و… به‌عنوان نوعی لفظ توهین‌آمیز به‌معنای کمبود سطح شعور رایج هستند یا مرغ و جوجه، نمادی از ترس به‌شمار می‌روند یا سگ را برای افراد عصبانی استفاده می‌کنند که مدام به موضوعات مختلف گیر می‌دهند یا عصبانیت خود را به‌شکل فریاد بروز می‌دهند.
۴. اختلال فحاشی، COPROLALIA نامیده می‌شود
یکی از علائم سندرم توره، که یک عارضه عصبی‌ست که به وسیله ترکیبی از حرکات و صداهایِ ناخواسته توصیف می‌شود، تمایل غیرقابل‌کنترل برای استفاده از الفاظ نامناسب و رکیک است. تحقیقات روی مغز انسان نشان می‌دهد که ممکن است این تمایل به استفاده از واژه‌های خاص، بیشتر در ارتباط با مراکز عاطفی مغز باشد. واژه Coprolalia کلمه‌ای‌ست که از یونانی به‌معنای مدفوع آمده است و از آن به‌عنوان اختلال فحاشی یاد می‌شود.

ترجمه تابوهای زبانی

دانلود مقاله