ترجمه دو ترکیب ساده از صفحه ۲۱۲ قرآن
ترجمه دو ترکیب ساده از صفحه ۲۱۲ قرآن
از صفحه ۲۱۲ قرآن کریم حداقل دو ترکیب یا عبارت ساده نوشته و معنا کنید
لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَىٰ وَزِیَادَهٌ ۖ وَلَا یَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلَا ذِلَّهٌ ۚ أُولَٰئِکَ أَصْحَابُ الْجَنَّهِ ۖ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿٢۶﴾ وَالَّذِینَ کَسَبُوا السَّیِّئَاتِ جَزَاءُ سَیِّئَهٍ بِمِثْلِهَا وَتَرْهَقُهُمْ ذِلَّهٌ ۖ مَا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ ۖ کَأَنَّمَا أُغْشِیَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعًا مِنَ اللَّیْلِ مُظْلِمًا ۚ أُولَٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿٢٧﴾ وَیَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِیعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِینَ أَشْرَکُوا مَکَانَکُمْ أَنْتُمْ وَشُرَکَاؤُکُمْ ۚ فَزَیَّلْنَا بَیْنَهُمْ ۖ وَقَالَ شُرَکَاؤُهُمْ مَا کُنْتُمْ إِیَّانَا تَعْبُدُونَ ﴿٢٨﴾ فَکَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِیدًا بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمْ إِنْ کُنَّا عَنْ عِبَادَتِکُمْ لَغَافِلِینَ ﴿٢٩﴾ هُنَالِکَ تَبْلُو کُلُّ نَفْسٍ مَا أَسْلَفَتْ ۚ وَرُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۖ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا کَانُوا یَفْتَرُونَ ﴿٣٠﴾ قُلْ مَنْ یَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ أَمَّنْ یَمْلِکُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَمَنْ یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَیُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَمَنْ یُدَبِّرُ الْأَمْرَ ۚ فَسَیَقُولُونَ اللَّهُ ۚ فَقُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ ﴿٣١﴾ فَذَٰلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمُ الْحَقُّ ۖ فَمَاذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلَّا الضَّلَالُ ۖ فَأَنَّىٰ تُصْرَفُونَ ﴿٣٢﴾ کَذَٰلِکَ حَقَّتْ کَلِمَتُ رَبِّکَ عَلَى الَّذِینَ فَسَقُوا أَنَّهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿٣٣﴾
ترجمه دو ترکیب ساده از صفحه ۲۱۲ قرآن
برای آنان که [در سایۀ ایمانشان] عمل نیکو انجام دادند بهترین [پاداش] و افزونی [غیر قابل وصف] است، غبار پستی و خواری چهره های آنان را نمی پوشاند، آنان اهل بهشتند [و] در آن جاودانه اند «۲۶» کسانی که مرتکب بدی ها شدند، کیفرِ بدی، مانند همان بدی است، آنان را ذلّتی [فوق تصور] فرامی گیرد، برای آنان هیچ نگهدارنده ای از [عذابِ] خدا نیست، گویی چهره هایشان [از شدت سیاهی] با پاره هایی از شبِ تار پوشیده شده، آنان اهل آتشند و در آن جاودانه اند «۲۷» [به یاد آرید] روزی که همۀ آنان را جمع می کنیم، سپس به مشرکان می گوییم: شما و معبودهایتان در جای خود [برای حسابرسی] بایستید! پس بین آنان و معبودانشان جدایی می اندازیم، معبودانشان [به آنان] می گویند: شما در دنیا ما را نمی پرستیدید، [چون ما شریکان خدا نبودیم؛ زیرا خداوند شریک نداشت.] «۲۸» کافی است که خداوند بین ما و شما گواه باشد به این که ما قطعاً از پرستش شما [نسبت به خود] بی خبر بودیم «۲۹» آن جاست که هرکس آنچه را از پیش فرستاده [از نظر ارزش داشتن یا نداشتن] می آزماید، و همه را به سوی خداوند سرپرست حقیقی خود بازمی گردانند، و آنچه را همواره به دروغ [شریک خدا] انگاشته بودند از دستشان می رود «۳۰» بگو: چه کسی شما را از آسمان و زمین روزی می دهد؟ یا چه کسی مالک گوش و چشم هاست؟ و چه کسی زنده را از مرده، و مرده را از زنده بیرون می آورد؟ و چه کسی همواره امور [جهان و نظام هستی را] تدبیر می کند؟ مسلّماً خواهند گفت: خدا. پس بگو: آیا [از پرستش غیر او، هرچه و هرکه هست] پرهیز نمی کنید؟«۳۱» این است خداوند یکتا پروردگار حقیقی شما؛ بنابراین آیا بعد از حق جز گمراهی است؟ پس چگونه شما را [از حق] رویگردان می کنند؟«۳۲» این گونه، وعدۀ قطعی پروردگارت بر منحرفان نافرمان جریان یافته که ایمان نمی آورند «۳۳»
ترجمه دو ترکیب ساده از صفحه ۲۱۲ قرآن
