بافتار و ساختار و متن در ادبیات
بافتار context
وابسته به بافت، آنچه به جنس و لایه ها و عناصر یک ماده یا موضوع مربوط می شود، منتسب به ویژگی های نسبتاً ثابت و فراگیر یک شیئ یا یک مفهوم انتزاعی.
این واژه را معمولاً معادل با context به کار می برند و به معنای زمینه ی معناییِ چیزی است.یعنی بستر و زمینه ای که هر پدیده در آن معنا می شود.مثلا می گوییم:فلان چیز در این بافتار معنای دیگری دارد.واژه های “زیرمتن” و “زمینه” نیز به این معنا به کار می روند.
متن text
متن چیزی است که تأویل می‌شود، زیرا به روی تعداد نامحدودی از خواندن‌ها گشوده است که می‌توانند نوشتار را به گفتار زنده تبدیل کنند. متن گفتمانی است که با نوشتار تثبیت شود.]
متن مجموعه‌ای واقعیات است که به عنوان نشانه‌ها به کار می‌رود و به قصد انتقال معانی خاص به یک شنونده، در یک بافت معین انتخاب و تنظیم می‌شود.]
یکی از مفاهیمی که در رویکردها و جریان‌های نقد و نظریهٔ ادبی به طور گسترده و فراگیر حضور دارد؛ «متن» و مفاهیم، همبسته و وابسته به آن است.
متن در نظریه ادبی به هرچیزی گفته می‌شود که بتوان آن را خواند؛ چه کتاب ادبی، دستورالعمل آشپزی یا تبلیغات سطح شهر، طرح بر روی لباس، نوع چینش صندلی‌ها در یک سخنرانی و مانند آن. متن مجموعه منسجمی از نشانه‌هاست که نوعی از پیام آگاهی‌دهنده را انتقال می‌دهد. این نشانه‌های قراردادی به جای اینکه وجه فیزیکی‌شان یا نقش میانجی‌گرانه‌شان مورد نظر باشد، برحسب محتوای پیامی که انتقال می‌دهند، بررسی می‌شود.[]